• Anasayfa
• Hakkımızda
• Gizlilik Sözleşmesi
• İletişim

Bitki organizmalarından elde edilen ikincil metabolitler, farmasötik, kozmetik ve gıda endüstrileri için her zaman mükemmel seçenekler olmuştur. Uçucu yağlar, sebzelerde bulunan bir tür metabolittir ve kimyasal bileşimleri çeşitlidir; ancak monoterpenler ve seskiterpenler en bol bulunan moleküllerin içindedir. Bu terpenler, karbon ve hidrojen içeren basit bir molekülden alkoller, aldehitler, ketonlar ve eterler gibi oksijenli organik gruplara sahip daha karmaşık moleküllere kadar değişen çeşitli kimyasal bileşime sahiptir.
10 ve 15 karbon atomlu bu moleküllerin birçoğu, diğerleri arasında önemli olan antimikrobiyal, antifungal, antioksidan, anti-inflamatuar, insektisit, analjezik, antikanser, sitotoksik olmak üzere özellikle önemli bir biyolojik aktiviteye sahiptir. Bu maddelerin bazıları potansiyel olarak toksiktir ve bu nedenle, özellikle saf olduklarında dikkatli kullanılmalıdırlar. Farklı yöntemlerle kolayca elde edilirler ve endüstriyel değerleri her yıl birkaç milyon dolarlık bir pazarla büyür. Bu bölüm, bilgileri bilimsel literatürde dikkate değer olan ve sağlık ve insan refahı için değeri onları son derece önemli kılanlara vurgu yaparak, bu tür biyoaktif moleküllerin daha iyi anlaşılmasını sağlamayı amaçlamaktadır.

Terpenler, polimerize edilen izoprenden, 2-metil-1,3 bütadien’den sentezlenen ve böylece doğanın en çeşitli ikincil metabolit ailelerinden birini elde eden kimyasal moleküllerdir. Terpenlerin kimyasal çeşitliliği, izoprenin polimerizasyon kapasitesi ile belirlenir; bu nedenle sınıflandırmaları, temel moleküler birime beş karbon eklenmesiyle bağlantılıdır. İzopren, dimetilalil pirofosfat (DMAPP) ve izopentenil pirofosfatın (IPP) kimyasal öncüllerinin biyosentezi, mevalonat yolu (MEV) ve 2C-Metil-D-eritirol-4-fosfat (MEP) olmak üzere iki farklı metabolik yolla üretilir.

Uçucu Yağlardaki Terpenlerin Biyoaktivitesi ve UygulamalarıDMAPP ve IPP hemiterpenlerdir ve terpenleri oluşturan çeşitli bileşiklerin alt sınıflarını oluşturmaktan sorumludurlar. Ek olarak, bu izopren polimerler lineer olabilir veya halkalar oluşturabilir ve yapılarına oksijen ve azot atomlarına yapışabilir. Bilinen terpenlerin yaklaşık sayısı 55.000’e yakındır. Geleneksel olarak şu şekilde sınıflandırılırlar:

• Hemiterpenler: Bunlar beş karbon atomundan oluşur ve terpenlerin temel birimleridir, en iyi bilinen örnek 2-metil-1,3 bütadien veya izoprendir.
• Monoterpenler: Bunlar, uçucu yağlarda bol miktarda bulunan iki birim izoprenin birleşmesinden kaynaklanan 10 karbon atomundan oluşur. Bazı önemli maddeler şunlardır: pinen, myrcene, limonen, thujene, vb.
• Seskiterpenler: Bunlar, üç birim izoprenin birleşmesinin sonucu olan 15 karbon atomundan oluşur, bazı örnekler şunlardır: bisabolen, zingiberene, germacrene, caryophyllene, vb.

• Diterpenler: Bunlar, 20 karbon atomu veya dört birim izoprenden oluşur; bazı önemli bileşikler retinol, taksol ve fitoldür.
• Triterpenler: 30 karbon atomu veya altı birim izopren içeren terpenler arasında skualen ve sitosterol gibi çeşitli fitosteroller öne çıkar.
• Tetraterpenler: Bunlar 40 karbon atomu ve sekiz birim izoprenden oluşur, birçoğu karoten gibi boyalardır, bunların en önemlileri karoten, likopen ve biksindir.
• Politerpenler: Bunlar 40’tan fazla karbon atomundan oluşur; genellikle çeşitli bitki türlerinin sakızlarında ve lateksinde bulunurlar.